Το Suck my Deck θέλει να προκαλέσει με το άκουσμα. Όχι σεξίστικα, για τα "πονηρά" μυαλά. Αλλά βάζοντας αμέσως να ακούσουν αυτό που έχει να πει ο "καλλιτέχνης" στα decks.
Η μουσική είναι για μένα ένας τρόπος ζωής. Δεν μπορώ να σκεφτώ την ζωή χωρίς μουσική. Από τα παιδικά μου χρόνια οι ήχοι της γέμιζαν το σπίτι μας. Στις πρώτες διαδρομές μας με το αυτοκίνητο από την Μασσαλία στην Ελλάδα, η μουσική έγινε ο απαραίτητος σύντροφος. Συνδυασμένος με εικόνες απαρράμιλης ομορφιάς, καθώς διασχίζαμε την Ευρώπη σε κάποιες άλλες εποχές στα μέσα της δεκαετίας του '60 και μέχρι σχεδόν το 1970, κάναμε αυτό το ταξίδι, τις περισσότερες φορές καλοκαίρι, για τις διακοπές.
Για να ξαναδούμε τον τόπο μας. Την ηλιόλουστη Ελλάδα.
Στην δε Μασσαλία, στην Γαλλία, οι μουσικές από τους Γάλλους τραγουδιστές και τραγουδίστριες της χρυσής εποχής της γαλλικής σκηνής, ήταν καθημερινά εκεί, με απίθανες και πολλές επιλογές.
Από το 1970 οπότε και μετακομίσαμε μόνιμα στην πατρίδα, η μουσική έπαιζε πάντα τον ρόλο της. Κάποια λαϊκά, αρχοντορεμπέτικα, πάντα γαλλικά τραγούδια και κάποια "επαναστατικά", αφού μην ξεχνάμε είμασταν σε περίοδο χούντας.
Στην συνέχεια και αφού μετακομίσαμε στην επαρχία, με την αμέριστη συμπαράσταση του μεγάλου αδερφού μου, που από τα 12 ξεκίνησε την κιθάρα και την "επανάσταση" της εφηβείας του, τα ακούσματα πέρασαν στην εποχή της ροκ.
Στην ημερησία διάταξη ήταν όλα τα συγκροτήματα και τραγουδιστές ή τραγουδίστριες της ροκ σκηνής και της εποχής των "παιδιών των λουλουδιών".
Ταυτόχρονα με την μουσική μας "παίδευση" στην ροκ είχαμε και την ευγενή "χορηγία" της θείας μου που άκουγε και τα λεγόμενα "καρεκλάδικα". Funk "να φαν' κι κότες" όπως κορόιδευαν οι ροκάδες.
Με αυτά και αυτά και αφού η δεκαετία του '70 είχε και την πτώση της χούντας και τα "ελληνικά" ελευθερώθηκαν, με όλους τους μεγάλους μουσικοσυνθέτες να ακούγονται πλέον ελεύθερα, το "αυτί" μας...ξεχείλωσε.
Κατόπιν ήρθε η ντίσκο και η χορευτική επανάσταση. Στην συνέχεια και χάρη στο μεσαίο μου αδερφό και σήμερα "προαγωγό" μου στην επιστροφή μου στην μουσική σκηνή των dj's, μπήκα στην δεκαετία του '80 με new wave, punk rock, garage και άλλα πολλά που τότε ήταν από τους πρώτους που τα έπαιζαν στην Ελλάδα, πριν ακόμα τα μάθουν οι μεγάλοι σταθμοί...
Εκείνη την εποχή δούλεψα σαν σερβιτόρος και έπαιζα ταυτόχρονα τουμπερλέκι σε μια από τις πιο καλές ρεμπέτικες ταβέρνες που έγιναν ποτέ. Στο "Μακάμι" στην Καισαριανή που τώρα είναι η "Μαγιοπούλα". Απίστευτη εμπειρία σε μια από τις καλύτερες περιόδους της, μέχρι τώρα, ζωής μου!
Ταυτόχρονα, καθώς ήμουν πιο mainstream άκουγα και πολλά χιτ της εποχής. Νέα soul, acid jazz, new funk, χορευτική αλλά και πολλά άλλα.
Η δεκαετία του '90 και η πρώτη της χιλιετίας μας με βρήκε με τρομερά ακούσματα, με συμμετοχή σε συναυλίες, φεστιβάλ, happenings και γενικά μέσα στη μουσική, παράλληλα με το άλλο μου "όπιο" τον αθλητισμό.
Μετά από ένα μεγάλο διάλειμα κάπου στο τέλος της δεκαετίας του '90 αρχές millenium, επανήλθα στα decks, παίζοντας αρχικά σε ένα μαγαζί στην επαρχία.Τον τελευταίο χρόνο ξεκίνησα πιο δυναμικά και αφού πέρασα από μια ραδιοφωνική εκπομπή, στο radiobubble και το "Mixer του Trelandja", έπαιξα σε πάρτυ των MUZAK 7 ως guest, συμμετείχα στο "Legalize"
Protestival, τώρα ετοιμάζομαι να παίξω στο Meet Market στο SixDogs στις 5 Ιουνίου στις 1800-1930 με τον, πάντα κοντά μου, Trelandja!Thanks bro!
Let's have them Suck BOTH decks!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου